ابراهیم آریانی قیزقاپان؛ عادل زاهد بابلان؛ علی خالق خواه؛ مهدی معینی کیا
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارتباطیابی نقش عوامل بی‌عدالتی سازمانی و بدبینی سازمانی در طفرهروی مجازی انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی، کمی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی کارکنان ستادی دانشگاههای جامع وابسته به وزارت علوم در چهار سطح طراز عملکرد بین‌المللی، ملی، منطقهای و محلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارتباطیابی نقش عوامل بی‌عدالتی سازمانی و بدبینی سازمانی در طفرهروی مجازی انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی، کمی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی کارکنان ستادی دانشگاههای جامع وابسته به وزارت علوم در چهار سطح طراز عملکرد بین‌المللی، ملی، منطقهای و محلی در سراسر کشور بود. روش نمونهگیری از نوع خوشهای چندمرحلهای بود. حجم نمونه با توجه به مدل کرجسی- مورگان و با در نظر گرفتن خطای 05/0 =α، 430 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامه طفرهروی مجازی بلا و همکاران (2006)، پرسشنامه بدبینی سازمانی کالاگان (2009) و پرسشنامه بی‌عدالتی سازمانی کیم و لیونگ (2007) استفاده شد. روایی ابزارها با نظر استادان علوم تربیتی و روانشناسی تأیید شد. دادهها با شبکه عصبی مصنوعی با روش پرسپترون چندلایه (MPL) در نرم‌افزار Spss.v.24 تحلیل شد. نتایج نشان داد ارتباطیابی عوامل سازمانی مؤثر بر طفرهروی مجازی دارای یک‌لایه ورودی با هشت گره و یک‌لایه پنهان با دو گره است و شبکه عصبی مصنوعی به‌خوبی قادر است پرشها و روند طفرهروی مجازی کارکنان دانشگاهی را از روی عوامل سازمانی بدبینی و بی‌عدالتی؛ پیشبینی نماید. ازاین‌رو، لازم است در هدایت رفتار منابع انسانی (جلوگیری از بروز رفتار انحرافی طفرهروی مجازی) به این مؤلفه‌ها و اثراتشان در سازمان توجه شود.
